- Indekso
- Hazarda paĝo
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
- 2012
- 2011
- 2010
- 2009
- 2008
- 2007
- 2006
- 2005
- 2004
- aŭtuno
- printempo
- Fronta kovrilo
- Redaktore
- Ĉu larmeto survange?
- Flegu la esperantiston en vi
- Neniel seka, tamen sekteca satiro
- Zamenhof-(kaj-Dickens)-tage en Skotlando
- Feliĉe en Felixstowe
- Komentario
- Interreto kaj interrilatoj
- Elstara humuraĵo
- Dialogare en Barlastono
- Kvin-kontinenta kontakto
- Uzebla, uzenda, uzinda
- Legaĵo por nelegemuloj
- Al orgeno donacita oni fuŝon ja esploras
- Kiu kiuas… en la brita Esperanto-movado?
- Nombro neniel malbonaŭgura
- Vizito al esperanta 'Mekko'
- Mia hobio
Eksmodaj kunvenoj?- Du sonetoj
- Pri kredoj, agoj kaj adaptiĝo
- Habilitiĝintaj doktoroj, ambulancaj kuracistoj
- Daphne Lister
- Dee Hueting
- Babile
- La orgeno de Thomas Dallam
- 2003
- 2002
- 2001
- 2000
- 1999
- 1998
- 1997
Lastatempe, en La Brita Esperantisto, oni legis multon pri federacioj. Jen kontribuajo de 'Alariko' (kaŝnomo regule uzita de Amador Diaz, hispandevena brita arĥitekto kaj iama prezidanto de EAB) aperinta en la revuo en julio-aŭgusto 1970. Ĉu federaciaj kunvenoj multe ŝanĝiĝis?
Eksmodaj kunvenoj?
Antaŭ kelkaj tagoj mi partoprenis federacian kunvenon; post kelkaj semajnoj mi partoprenos, denove, similan kunvenon. Vere, mi partoprenis federaciajn kunvenojn jam dudek jarojn, pli malpli. Ankaŭ ĉe diversaj federacioj. En tiuj dudek jaroj la programoj ne ŝanĝiĝis kaj, kompreneble, mi scias kion atendi en venontaj kunvenoj. Oni komencos per aferkunsido kaj legado de longa protokolo pri la antaŭa kunveno, reprezentantoj de grupoj raportos la laboron faritan, kaj oni diskutos kiamaniere interesegi la publikon pri nia movado; la lasta punkto de la aferkunsido estos barakto pri la dato kaj urbo de la posta renkontiĝo.
Post temanĝo, kiu estos bona kaj abunda se aranĝita de aninoj kaj edzinoj de anoj de la grupo loka, aŭ malabunda kaj multekosta se aranĝita de iu restoracio, venos la distra vespero. Se ni estos bonŝancaj, iu parolos pri vojaĝo al kongreso aŭ eksterlanda vizito kaj montros diapozitivojn; se ne, ni havos komunan kantadon, ludos 'dudek demandojn', aŭ alian ludon por 'praktiki la lingvon'. Ne surprizas al mi, ke federaciaj kunvenoj, krom tiuj de du aŭ tri federacioj en la norda duono de Britujo, ne altiras pli ol dudekon da homoj.
Kontraste al tiuj kunvenoj, semajnfinaj renkontiĝoj estas multe pli popularaj kaj multe pli allogaj; en ili la programoj estas pli altnivelaj, kaj tiuj renkontiĝoj, kutime, pleniĝas. Do, estas tempo por demandi, ĉu la federaciaj kunvenoj de sabata posttagmezo estas eksmodaj?
Ili komenciĝis en la jaroj dudekaj, kiam oni laboris ĝis la sabata tagmezo, kiam la financaj rimedoj estis pli streĉaj ol hodiaŭ, kaj kiam nur riĉuloj posedis aŭtomobilojn. Hodiaŭ la membroj estas pretaj veturi pli longajn distancojn, ili ne laboras sabate, multaj havas aŭtomobilojn, kaj ili estas pretaj pagi tranoktajn elspezojn en modesta hotelo.
Ĉu interesito pri Esperanto ricevos instigon aliĝi al la movado post vizito al unu el la plej kutimaj federaciaj kunvenoj? Certe ne; ni devas transporti la movadon al aktualaj tagoj kaj forĵeti kutimojn de la pasinteco, kiujn multaj el ni ne travivis!
Alariko
Ĉi tiu artikolo aperis en La Brita Esperantisto de printempo 2004.